ទិដ្ឋភាពទូទៅ
ការសិក្សា និងស្រាវជ្រាវធនធានភូគព្ភសាស្ត្រ និងរ៉ែ នៅកម្ពុជា ត្រូវបានធ្វើឡើងដំបូងដោយអ្នកភូគព្ភវិទូជនជាតិបារាំង និងចិន ចាប់តាំងពីចុងសតវត្សទី១៩ រហូតដល់ប្រហែលទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៦០។ ក្នុងអំឡុងពេលនោះ សក្តានុពលធនធានរ៉ែជាច្រើនត្រូវបានរកឃើញ រួមមាន រ៉ែមាស ទង់ដែង ដែក ស័ង្កសី សំណអង់ទីម៉ូនី បុកស៊ីត ហ្សីខុន ត្បូងកណ្តៀង ធ្យូងថ្ម ថ្មប្រេង ថ្មកំបោរ និងរ៉ែផ្សេងទៀត ដែលភាគច្រើនមានទីតាំងនៅតំបន់ព្រៃភ្នំដាច់ស្រយាល។ ផ្អែកលើទិន្នន័យនេះ ក្រសួងរ៉ែនិងថាមពល បានបន្តសិក្សាពីសក្តានុពលនៃធនធានរ៉ែទាំងនេះ តាមរយៈកិច្ចសហការអន្តរជាតិ និងការផ្តល់អាជ្ញាប័ណ្ណស្វែងរុករកដល់សម្បទានិក។ កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងទាំងនេះបានឈានទៅមុខបន្តិចម្តងៗដល់ដំណាក់កាលនៃការធ្វើអាជីវកម្ម ជាពិសេសសម្រាប់រ៉ែសំណង់ ស៊ីម៉ងត៍ មាស ដែក រ៉ែថ្មខៀវ ម៉ង់ហ្គាណែស ធ្យូងថ្ម និងត្បូង។
ក្នុងអាណត្តិទី៧ នៃរដ្ឋសភា ក្រសួងរ៉ែនិងថាមពល បាននឹងកំពុងរៀបចំ និងធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពឧបករណ៍ច្បាប់ ដើម្បីសម្រួលនីតិវិធីនៃការស្នើសុំសេវាសាធារណៈ និងសម្រួលពាណិជ្ជកម្មសម្រាប់សម្បទានិកដែលប្រតិបត្តិការលើវិស័យរ៉ែ ជាពិសេសទាក់ទងនឹងការនាំចេញផលិតផលរ៉ែ។ ការងារនេះគឺដើម្បីទាក់ទាញអ្នកវិនិយោគទាំងក្នុង និងក្រៅប្រទេសឱ្យមកបណ្តាក់ទុនក្នុងវិស័យរ៉ែ។
ប្រតិបត្តិការធនធានរ៉ែគ្រប់ប្រភេទ ត្រូវតែធ្វើឡើងក្រោមអាជ្ញាប័ណ្ណរ៉ែមួយក្នុងចំណោមប្រភេទទាំង ៦ ដែលមានចែងក្នុងច្បាប់ស្តីពីការគ្រប់គ្រង និងការធ្វើអាជីវកម្មរ៉ែ។ អាជ្ញាប័ណ្ណទាំង ៦ប្រភេទនេះ ត្រូវបានកំណត់ដោយទម្រង់បែបបទ និងនីតិវិធីដែលគ្រប់គ្រងការចេញឱ្យសម្បទានិក ស្របតាមឧបករណ៍ច្បាប់ដែលបានបង្កើតឡើង។
